NIEWIELU UMIAŁO ZGŁĘBIĆ TAJNIKI DUSZY LUDZKIEJ JAK STEFAN ZWEIG.
Opowiadanie o sześćdziesięcioletniej kobiecie, Pani C., która na skutek towarzyskiego skandalu, spowodowanego ucieczką zamężnej kobiety z młodym mężczyzną, przypomina sobie historię sprzed 20 lat. Postanawia opowiedzieć o 24 godzinach ze swojego życia, które na zawsze ją zmieniły.
Dwadzieścia lat wcześniej, tuż po śmierci swojego męża, poznała w kasynie młodego Polaka, nałogowego hazardzistę. Spędziła z nim noc, właściwie nic o nim nie wiedząc. Mężczyzna wyznał jej tylko, że przegrał wszystko, co miał, z zamiłowania do hazardu okradł nawet własną rodzinę. W zamian za obietnicę, że już nigdy więcej nie przekroczy progu kasyna, Pani C. wręczyła mu potrzebną sumę pieniędzy. Spłaciwszy długi, miał rozpocząć nowe życie. Ale jeszcze tego samego wieczoru Pani C. ponownie spotkała go przy zielonym stoliku. Upokorzona publicznie, zdruzgotana, nawet po wielu latach nie zdołała jednak o nim zapomnieć.
