Uroczyste obchody odzyskania niepodległości zacierają nieco rzeczywisty obraz tych radosnych, ale i trudnych lat: niepodległość i granice Polski należało dopiero wywalczyć – pisze Michał Kopczyński – Nie było to łatwe, choćby dlatego, że nowe państwo odradzało się w zupełnie odmiennych czasach, gdy identyfikacja nie opierała się na już na przynależności stanowej, lecz narodowej tożsamości. Musiało to prowadzić do konfliktu z sąsiednimi narodami. Ten numer miesięcznika zatytułowany Broń Niepodległej jest w większości poświęcony walce zbrojnej o granice Rzeczpospolitej po listopadzie 1918 roku.
Znajdziemy tu artykuły o obronie Lwowa pióra Bogusława Kubisza. O niemieckiej okupacji południowej Suwalszczyzny. O zrywach powstańczych w Wielkopolsce i na Śląsku. O zmaganiach z Rosją radziecką podczas Operacji Dyneburskiej na Łotwie i zwycięskiej Bitwie niemeńskiej w 1920 roku. O innych – poza militarnych – dylematach młodego państwa pisze prof. Włodzimierz Mędrzecki w tekście Niepodległa.
Tytuł Broń Niepodległej można też rozumieć odmiennie – jako opis uzbrojenia II RP, toteż znajdziemy tu też krótkie opisy broni używanej przez polskich żołnierzy w walkach tego okresu. A ponadto w dodatku przygotowanym pod patronatem Polskiej Grupy Zbrojeniowej 100 lat polskiej techniki zbrojeniowej Michał Mackiewicz prezentuje jedno z największych, wręcz legendarnych osiągnięć polskiej zbrojeniówki pistolet ViS wz. 35. , oraz biografie jego genialnych twórców Piotra Wilniewczyca i Jana Skrzypińskiego.
Ponadto: o tragicznym w skutkach fajerweku na cześć zwycięstwa Jana Sobieskiego pod Wiedniem. O pobycie Stanisława Leszczyńskiego w saksońskim mieście Leisnig, które na rok stało się nieformalną stolicą Rzeczypospolitej. O Stanisławie Narutowiczu bracie prezydenta RP, zasłużonym dla Litwy. O Xawerym Dunikowskim i jego udziale w odnowieniu Zamku na Wawelu. A dla miłośników dawnej sztuki wojskowej tekst O fortelach wojennych starożytnych Greków.
w dodatku Z dziejów gospodarczych Polski przygotowanym wraz Narodowym Bankiem Polskim tematem wiodący jest Gdynia . W dwóch tekstach Miłosz Niewierowicz opisuje budowę miasta i portu : pierwotnie Tymczasowy Port Marynarki Wojennej i Schronisko dla Rybaków, został oficjalnie otwarty w 1923 roku. Budowa portu z prawdziwego zdarzenia rozpoczęła się dopiero rok później. Jego rozbudowa postępowała szybko i w połowie lat trzydziestych Gdynia osiągnęła obroty równe portowi gdańskiemu. Ponadto życiorys ekonomisty i duchownego Antoniego Szymańskiego.
